Υπολογίζεται ότι στη Μεγάλη Βρετανία 175.000 άτομα έχουν σύνδρομο Lynch ενώ περισσότερες από 1.100 περιπτώσεις ατόμων με σύνδρομο Lynch διαγιγνώσκονται ετησίως με καρκίνο του παχέος εντέρου και ορθού. Γενικά τo σύνδρομο Lynch ευθύνεται για το 2% περιπου των περιπτώσεων καρκίνου του παχέος εντέρου και ορθού. Οι κύριοι άξονες της στρατηγικής πρόληψης για τον καρκίνο του παχέος εντέρου και ορθού σε άτομα με σύνδρομο Lynch αποτελούν η συχνή παρακολούθηση με κολονοσκόπηση και αφαίρεση πολυπόδων εφόσον ανευρεθούν. Από την άλλη μεριά έχει προταθεί, ως μέσο πρόληψης, η μακροχρόνια λήψη ασπιρίνης.
Τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτος δημοσιεύτηκαν κατευθηντήριες οδηγίες από το Εθνικό Ινστιτούτο Κλινικής Αριστείας της Μεγάλης Βρετανίας (NICE) αναφορικά με την πρόληψη και αποτροπή της εμφάνισης του καρκίνου του παχέος εντέρου και ορθού σε άτομα με σύνδρομο Lynch. Η επιτροπή συνέστησε την καθημερινή χορήγηση ασπιρίνης για περισσότερο από 2 χρόνια έτσι ώστε να αποτραπεί η εμφάνιση του καρκίνου του παχέος εντέρου και ορθού σε άτομα με σύνδρομο Lynch.
Η επιτροπή μελέτης του NICE στηρίχθηκε κατά βάση σε δύο μελέτες με μεγάλο αριθμό ασθενων η κάθεμια, οι οποίες διερεύνησαν το ρόλο της ασπιρίνης σε φορείς του συνδρόμου Lynch. Η πιο πρόσφατη μελέτη, με το όνομα CAPP2, ήταν η πρώτη τυχαιοποιημένη μελέτη που κατέδειξε ότι η ημερήσια χορήγηση ασπιρίνης σε υψηλή δοσολογία (600 mg) είναι ένας αποτελεσματικός χημειοαποτρεπτικός παράγοντας στον κληρονομούμενο καρκίνο του παχέος εντέρου και ορθού, αποτρέπει δηλαδή την αλληλουχία μετατροπής ενός αδενωματώδους πολύποδα σε καρκίνο. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης CAPP2 ήταν παρόμοια με αυτά μίας προγενέστερης – μη τυχαιοποιημένης – μελέτης με το ίδιο αντικείμενο έρευνας. Και οι δύο μελέτες κατέδειξαν ότι η μακροχρόνια χορήγηση ασπιρίνης για περισσότερο από 2 χρόνια μειώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης του καρκίνου του παχέος εντέρου και ορθού.
Η μακροχρόνια χορήγηση ασπιρίνης μπορεί να συνοδεύεται από αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας. Παρ’όλα αυτά η μελέτη CAPP2 δεν κατέδειξε αυξημένη συχνότητα πεπτικού έλκους, αιμορραγίας από το γαστρεντερικό σύστημα ή αυξημένη συχνότητα εγκεφαλικής αιμορραγίας. Ενώ η μελέτη CAPP2 χρησιμοποίησε υψηλή δοσολογία ασπιρίνης εντούτοις η άριστη δοσολογία ασπιρίνης, που θα ισορροπεί το χημειοαποτρεπτικό πλεονέκτημα σε σχέση με το αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας, δεν είναι ακόμα γνωστή και αποτελεί το αντικείμενο της ήδη υπάρχουσας μελέτης CAPP3. Η επιτροπή του NICE κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μακροχρόνια χορήγηση ασπιρίνης συνίσταται στις περισσότερες περιπτώσεις ατόμων με σύνδρομο Lynch, εκτός από κάποιες περιπτώσεις που υπάρχει αντένδειξη, όπως σε ιστορικό πεπτικού έλκους.
